Kaya pala ang tagal bago ko natagpuan si Zeph. Literal na forever ang alok niya sa akin. Saan man at kailanman, siya ang hahanap-hanapin ng puso ko.  At palagi ko siyang matatagpuan.

Ako si Chona, ang babaeng walang pahinga sa paghahanap ng one true love—na nakita ko sa maraming mukha, sa maraming katauhan, sa maraming kalalakihan. O, `di ba, ang landi at kabog na kabog pakinggan. Kahit ang totoo, NBSB ako. Maraming muntikan na, maraming MU, maraming first dates… pero walang naglakas-loob na “lumaban.”

So ngayon, according sa family ko, matandang dalaga na raw ako at ang gusto na lang nila ay magkaanak ako. Saklap. Bata pa naman kasi ako pero hindi uso sa pamilya namin ang lumagpas sa mid-twenties na wala pang anak. So, ano’ng gagawin ko? Hanapin ang pag-ibig, ano pa?!

Ito ang kuwento ng never-ending search ko sa isang lalaking mailap, sa lalaking nabuo sa iba-ibang pagkatao at hindi ko makita iyong siya mismo. Nababaliw na yata ako para hanapin ang lalaking parte-parte ng iba-ibang lalaki…

Pero paano kung kailan nakita ko na ang aking phantom the one, natuklasan kong hindi pala siya… tao? Sa hirap niyang hanapin, parang keri na, lalo na at guwapo, cultured, mabait, at never-ending ang yaman.

Pero ang tanong, magustuhan naman kaya niya ako? Baka naman sa hinaba-haba ng prusisyon, sa broken heart din ang tuloy ko? Papayag ba akong makawala siya kung ang tagal ko siyang hinanap?