“Kahit na isang libong magagandang babae pa yata ang tingnan ko, ikaw pa rin ang laman ng puso ko, Taguro.”

Masaya na sana ang lahat nang magising na si Tob mula sa pagkaka-coma. Pero para kay Deib, wala nang mas ilulungkot pa ang buhay niya nang bigla na lang umalis si Maxpein. Ang pinakamasakit pa, hindi man lang ito nagpaalam.

Knowing Maxpein, alam niyang may dahilan ito sa pag-alis, lalo na’t may pinagdadaanang problema sa sariling pamilya ang babae. And that what was he hated about her. Bakit kailangan pang umalis ni Maxpein kung handa naman siyang damayan at tulungan ito sa sakit na nararamdaman?

Dahil mahal na mahal ni Deib si Maxpein, sinubukan pa rin niyang bumangon uli sa lungkot na nararamdaman. Ipinangako rin niya sa sariling hihintayin ang babae hanggang sa tuluyan itong bumalik.

Pero babalik pa nga ba si Maxpein sa kanya?

Hanggang kailan siya maghihintay?